Βυζαντινή Καστροπολιτεία της Πελοποννήσου. Απέχει περίπου 5 χιλιόμετρα ΒΔ της Σπάρτης. Σήμερα ερειπωμένη, αν και έχουν αναστηλωθεί ορισμένα κτίσματα, όπως τα παλάτια. Αποτελεί ανεκτίμητη ιστορική πηγή, μοναδικό μνημείο της τέχνης και του πολιτισμού των δύο τελευταίων αιώνων του Βυζαντίου και ναό συλλογικής μνήμης. Από το 1262 γίνεται έδρα του
“Σεβαστοκράτορος”. Από το 1308 το σύστημα της διοικήσεως μεταβάλλεται και οι στρατηγοί γίνονται μόνιμοι διοικητές. Κατά τα μέσα του 14ου αιώνα ο Μυστράς καθίσταται πρωτεύουσα της Βυζαντινής Πελοποννήσου. Έτσι δημιουργήθηκε το Δεσποτάτο του Μυστρά.
Τα πιο γνωστά μνημεία της «νεκρής πολιτείας» είναι η επιβλητική Αγία Σοφία, το Παλάτι των Δεσποτών, η Μονή της Παντάνασσας, η Μητρόπολη (ή Άγιος Δημήτριος), οι Άγιοι Θεόδωροι, η Παναγία, η Οδηγήτρια. Στη νότια πλευρά της Κάτω Χώρας, βρίσκονται τα αρχοντικά
των Λάσκαρη και Φραγκόπουλου. Το ελικοειδές μονοπάτι, που ξεκινάει από την είσοδο της Πάνω Χώρας και
οδηγεί στην κορυφή, οδηγεί στο κάστρο του Βελαρδουίνου.