
Άντρας σε ελληνικό καφενείο, Νέα Υόρκη, 1940
Τα μπουριά ξεφλουδάνε.
Οι τοίχοι ραγίζουν.
ένα δέντρο ολομόναχο
πράσινο ακόμη.
Πούλησες και το ρολογάκι
του χεριού σου.
Νοθέψανε και τον καφέ.
Ένα τσιγάρο ξεχασμένο
καπνίζει στο σταχτοδοχείο.
Λοιπόν,
τόσο μεγάλο κενό,
τόση στέρηση,
η ελευθερία;