μοναχογιός της μαμάς του, παρουσιάστηκε, σφίγγοντας κάτω απ’ τη μασχάλη του ένα
πακέτο τυλιγμένο μ’ εφημερίδα.
σήμερα; Τι καλά νέα μας φέρνετε;
και τραύλισε νευρικά:
Είμαι μοναχογιός της μαμάς μου και μου σώσατε τη ζωή… και οι δυο μας δεν
ξέρουμε πώς να σας ευχαριστήσουμε.
γιατρός, κυριολεκτικά λιώνοντας από ευχαρίστηση. Έκαμα μόνο ό,τι καθένας στη
θέση μου θα ‘χε κάνει.
δεν είμαστε σε θέση να σας πληρώσουμε για τους κόπους σας… και μας στενοχωρεί
τόσο πολύ, γιατρέ, μολοντούτο κι οι δυο μας, η μαμά μου κι εγώ, που μ’ έχει
μοναχογιό, σας παρακαλούμε να δεχθείτε ένα δείγμα της ευγνωμοσύνης μας, ετούτο
το πραγματάκι που… είναι αντικείμενο σπάνιας αξίας, ένα υπέροχο αριστούργημα,
μια μπρούτζινη αντίκα.
για σπανιότατο έργο τέχνης… Μια μπρούτζινη αντίκα. Μας το άφησε ο μπαμπάς μου
σαν πέθανε, το τιμούσαμε σαν το πιο αγαπητό του ενθύμιο… Ο μπαμπάς μου αγόραζε
μπρούτζινες αντίκες και τις πουλούσε στους εραστές των παλιών συλλογών… Και
τώρα η μαμά μου κι εγώ συνεχίζουμε την ίδια εργασία.
παρίστανε ένα σύμπλεγμα. Στο βάθρο πατούσανε δυο γυναικεία αγαλματάκια ντυμένα
με το κοστούμι της μητέρας μας Εύας και σε στάσεις που δεν έχω ούτε την
αυθάδεια ούτε την ιδιοσυγκρασία να περιγράψω. Τα πρόσωπα χαμογελούσανε με
κοκεταρία και γενικά σου γεννούσανε την εντύπωση πως αν δεν ήτανε υποχρεωμένες
να υποστηρίζουν το καντηλέρι θα ξαπλώνανε κάτω από το βάθρο τους και θα δίνανε
μια παράσταση την οποία, …καλέ μου αναγνώστη, ντρέπομαι ακόμα και που την
σκέπτομαι.
μύτη του.
όχι εντελώς… εννοώ… μάλλον τολμηρό κάπως… ούτε τόσο δα φιλολογικό, έτσι δεν
είναι… Ξέρετε… ο διάβολος ξέρει…
έβαζα μια τέτοια φαντασμαγορία πάνω στο γραφείο μου θα μόλυνα όλο το σπίτι μου.
Σάσα με τόνο προσβεβλημένο. Αυτό είναι πραγματικό αριστούργημα. Κοιτάχτε το
μόνο. Τέτοια αρμονική ομορφιά! Μόνο να το βλέπεις σου ξεχειλίζει η έκσταση την
ψυχή και σε πνίγουνε στο λαιμό σου λυγμοί. Ξεχνάτε καθετί επίγειο αντικρίζοντας
τέτοια ωραιότητα… Μονάχα δέστε το. Τι ζωή, τι κίνηση, τι έκφραση.
Αλλά… είμαι άνθρωπος παντρεμένος. Μικρά παιδιά μπαινοβγαίνουνε στο δωμάτιο, και
συνεχώς δέχομαι εδώ κυρίες.
αυτό το ευγενικό αριστούργημα με όλως διόλου αλλιώτικο πρίσμα. Αλλά, βεβαίως,
εσείς γιατρέ, στέκεστε πάνω απ’ όλα τούτα. Και μάλιστα όταν η άρνησή σας να
δεχθείτε ένα τέτοιο δώρο πρόκειται να προσβάλει βαθιά και τους δυο μας, και τη
μαμά μου κι εμένα που μ’ έχει μοναχογιό… Μου σώσατε τη ζωή και σ’ ανταπόδοση
σας προσφέρουμε το πιο ακριβό μας απόκτημα… Λυπάμαι μόνο που δεν μπορούμε να σας
προσφέρουμε άλλο ένα να τα έχετε ζευγάρι τα καντηλέρια σας.
και… Αλλά για όνομα του Θεού. Δεν το βλέπετε μοναχός σας; Μικρά παιδάκια να
μπαινοβγαίνουνε στο δωμάτιο και οι κυρίες εδώ συνεχώς… Πάντως αφήστε το εκεί.
Δεν μπορεί να τα βγάλει πέρα μαζί σας κανείς.
στο βάζο. Μα το Θεό είναι κρίμα που δεν έχω το ταίρι του να σας το δώσω. Αλλά
δε γίνεται αλλιώς. Λοιπόν αντίο, γιατρέ.
κεφάλι του.
χαρίσω».
Ούχωβ, που του ήτανε υποχρεωμένος και για νομικές υποθέσεις.
δεν είναι κι εύκολο να του δώσω λεφτά, κι έτσι του δίνω ετούτο το ακατανόμαστο
αντικείμενο… Είναι κι ο κατάλληλος άνθρωπος… ανύπαντρος και κάπως εύθυμο
πιτσουνάκι.
γραμμή στο σπίτι του Ούχωβ.
σου. Το ξέρω πως δεν θα δεχθείς πληρωμή και γι’ αυτό κι εγώ θα σου κάνω αυτό το
δώρο. Ένα εξαίρετο αριστούργημα… Έλα πες μου και μόνος σου, δεν είναι όνειρο;
στα κεφάλια τους οι καλλιτέχνες. Τι χάρη μαγευτική. Μα πού το πέτυχες ετούτο το
έξοχο κομματάκι;
κλεφτά κατά την πόρτα τού είπε:
εδώ… Κι εκτός τούτου, θα με ντρόπιαζε ακόμα και στα μάτια των υπηρετών μου…
Απλούστατα πρέπει να το δεχτείς, θα ‘τανε από μέρους σου μεγάλη αχαριστία να τ’
αρνηθείς. Τέτοιο αριστούργημα! Τι κίνηση, τι έκφραση… Πολύ θα με θίξεις αν δεν
το πάρεις.
φύλλο συκής…
το σπίτι του Ούχωβ, σίγουρος πως είχε ξεφορτωθεί το δώρο.
ακριβώς όπως και ο γιατρός, βάλθηκε να σπάζει το μυαλό του τι στην οργή θα το
έκανε…
κρατήσω, ντροπή, καλύτερα να το κάνω δώρο σε κανέναν… Το βρήκα!… Απόψε κιόλας
θα το χαρίσω στον ηθοποιό Σόσκιν. Ο παλιάνθρωπος, τ’ αρέσουνε κάτι τέτοια
μεταφέρθηκε στου ηθοποιού Σόσκιν.
σπεύδανε να επιθεωρήσουν το δώρο. Και συνεχώς το δωμάτιο αντηχούσε από εύθυμα
γέλια που τα περισσότερα μοιάζανε με χλιμιντρίσματα αλόγων.
φωνή του Σόσκιν αποκρινόταν αμέσως:
του και είπε:
έρχονται θεατρίνες επίσκεψη, και μήπως είναι καμιά φωτογραφία, να τη χώσεις
μεσ’ στο συρτάρι;
αγοράζει αντίκες… Τη λένε Σμύρνοβα… Καλύτερα να πεταχτείτε ως εκεί. Θα σας
δείξουν το μέρος, την ξέρουνε όλοι…
Ξαφνικά άνοιξε η πόρτα και όρμησε στο γραφείο ο Σάσα. Ακτινοβολούσε απ’ τα
χαμόγελα και το στήθος του φούσκωνε από χαρά… Στα χέρια του κρατούσε ένα πράμα
τυλιγμένο σ’ εφημερίδα.
τη φαντάζεστε. Μόλις κατάφερα να σας βρω και το ταίρι στο καντηλέρι σας! Η μαμά
μου είναι τόσο ευτυχής και είμαι μοναχογιός της… Μου σώσατε τη ζωή.
μπροστά στο γιατρό.
Είχε χάσει τη δύναμη του λόγου.