Το ομορφότερο πράμα του κόσμου
Ας τιναχθεί κι ας αφρίσει
αποκάτου απ’ την καρένα η θάλασσα! Το τρελό το καράβι πηδάει, από κύμα σε κύμα.
Ο καπετάνιος, προσεκτικός στις ετοιμασίες του ταξιδιού, προστάζει τους
σιωπηλούς και πρόθυμους ναύτες.
κιουπάκι γεμάτο από παλιό και καλό κρασί, το σήκωσε, το ακούμπησε απάνου στον
μπάγκο. Και κάθε ένας από τους ταξιδιώτες πίνει με τη σειρά του το ποτηράκι
του, αφού πρωτύτερ’ αποκριθεί μ΄ ένα στίχο που τον παίρνει ο άνεμος, στην
ερώτηση που του κάνουν όλων των ταξιδιωτών οι φωνές τριγύρω :
το ομορφότερο πράμα στον κόσμο;»
πού πάει τάχα;
του το κρασί είναι γερό.
το ομορφότερο πράμα στον κόσμο;»
κόσμο είναι η αγάπη μου, λέει ένας σπουδαστής, ίσα με είκοσι χρόνων. Ο έρωτας
είναι η μόνη ευτυχία.
πόλεμο, πετάγεται ένας στρατιώτης. Το ομορφότερο πράμα στον κόσμο είν’ ένας
καβαλάρης, που χύνεται με το σπαθί στο χέρι.
γεμάτη και καλά φυλαγμένη… λέει ο φιλάργυρος.
άλλο τίποτα ομορφότερο, από ένα χωράφι, χρυσωμένο απ’ άκρη σ’ άκρη με στάχυα;
τη δάφνη η Ομορφιά στεφανώνεται. Τι ωραιότερο από τη δάφνη; Μα τον
Απόλλωνα! Πού ακούστηκε πως η ευτυχία βρίσκετ’ αλλού παρά εις τη σκέψη;…
: – Τι τη θες τη σκέψη; Ένιωσες ποτέ σου τι λέει τ’ αηδόνι; Τ’ ακούς
μοναχά, κι αυτό φτάνει.
δεν βρίσκεται σε ήχους και λόγια. Η Ομορφιά είναι εικόνα.
– Τι λέτε; τους κραίνει. Η Ομορφιά είναι η Αλήθεια.
χειρονομίες ένας πολιτευόμενος, που πήγαινε στην παρτίδα του να βάλει κάλπη.
τυχοδιώκτης· η Ομορφιά είναι μια νταρντάνα με όξω τα στήθια, που κρατάει τα
χαρτιά τού τυχερού τζογαδόρου.
τι άσχημο που είναι να παίζεις. Να λογαριάζεις, μάλιστα, να πράγμα!
αδελφοί μου, τι καλύτερο από την πίστη, τι ομορφότερο από την προσευχή;…
και οι τραγουδιστάδες σιωπήσαν αμέσως τρομαγμένοι. Κατάρα!… Σκάστε, να πάρ’ ο
διάβολος… Σφίχτε το πανί!…
ναυτικό, η Ομορφιά γελάει στου καραβιού του την πρύμη, όταν, ύστερ’ απ’ την
καταιγίδα μπαίνει καμαρωτό στο λιμάνι.
σκυλόψαρα, ακολουθούσαν τ’ αυλάκι που χάραζε στα κύματα το πλοίο, κι
εκουβέντιαζαν, κι έλεγαν αναμεταξύ τους :
καράβι που πάει να βουλιάξει στο φούντο, γεμάτο από ταξιδιώτες…