Κατηγορία: Μια λέξη εξομολογείται

Σκιαμάχος- Σκιαμαχώ Σκιαμάχος= Αυτός που μάχεται με σκιές, με κάτι ανύπαρκτο, φανταστικό.  Αυτός που διεξάγει ουτοπικό αγώνα. Ετυμολογικά : μάχομαι + σκιά  Συνώνυμα: ματαιπονώ, αεροκοπανίζω  Είναι πραγματικά απολαυστικοί οι συγγενείς μου όροι: αετομάχος, ακριδομάχος, απειρόμαχος, εικονομάχος, ελληνομάχος, εμπειρόμαχος, μακεδονομάχος, ξιφομάχος, ξωμάχος, παλαίμαχος, παραδομάχος, πυρίμαχος, ταυρομάχος, χερομάχος, χριστιανομάχος. Μάχομαι:  1. εχθρεύομαι κάποιον, αποστρέφομαι, μνησικακώ 2. οργίζο μαι, …

Συνέχεια ανάγνωσης

Ορρωδώ Η αρχική σημασία ήταν πιθ. «…τα κάνω επάνω μου από φόβο» (αρχαία λέξη ὀρρωδῶ < ὄρρος «γλουτοί, οπίσθια»). Σήμερα χρησιμοποιείται μόνο στην παγιωμένη φράση «δεν ορρωδώ προ ουδενός» που χρησιμοποιείται κυρίως με αρνητική χροιά= δεν πτοούμαι,δεν  υποχωρώ από φόβο, δεν  τρομάζω. π.χ. «Είναι αδίστακτος. Προκειμένου να αναλάβει αξιώματα, θέσεις και τίτλους  δεν ορρωδεί προ …

Συνέχεια ανάγνωσης

Πολυφωνία 1. Μουσική σύνθεση (για φωνές ή όργανα), κατά την οποία πολλές ανεξάρτητες μελωδικές γραμμές συνδυάζονται αρμονικά 2. (μτφ.) η ύπαρξη ή και η έκφραση πολλών και διαφορετικών απόψεων για ένα θέμα. Πλουραλισμός. π.χ. Η πολυφωνία είναι βασικό γνώρισμα της Δημοκρατίας.

Σκώπτω   Σκώπτω= κοροϊδεύω, πειράζω  λέγοντας αστεϊσμούς. προκαλώ γέλια εις βάρος κάποιου προβάλλοντας τα αρνητικά χαρακτηριστικά του, ειρωνεύομαι με καυστικό τρόπο, μιλώ για κάποιον με δηκτικό τρόπο. Συνώνυμα:  περιπαίζω, περιγελώ, σαρκάζω.  

Συμπίλημα συμπίλημα=  1. Πνευματικό έργο που έχει δημιουργηθεί από την άτεχνη παράθεση περικοπών χωρίς οργανική σύνδεση μεταξύ τους.                2. Επιστημονικό έργο γραμμένο με προχειρότητα.

Aντίπαλον δέος:  αντίπαλος ίσης αξίας που εξασφαλίζει την ισορροπία                               φόβος που προέρχεται από την επίγνωση ότι ο αντίπαλος είναι το ίδιο ισχυρός

Συνέχεια ανάγνωσης

Υποκειμενισμός ΥΠΟΚΕΙΜΕΝΙΣΜΟΣ= 1. Η τάση του ατόμου να εξετάζει υποκειμενικά τα πράγματα. 2. (φιλοσ.) η τάση να ανάγουμε κάθε αξιολογική ή πραγματική κρίση σε πράξεις ή καταστάσεις της ατομικής συνείδησης· θεωρία, σύμφωνα με την οποία η αλήθεια έχει υποκειμενική και όχι αντικειμενική αξία. 3. Το να βλέπει ή το να κρίνει κανείς τα πράγματα από …

Συνέχεια ανάγνωσης

εκκεντρικός εκκεντρικός= ιδιότροπος, αλλόκοτος, ιδιόρρυθμος, καινοφανής, πρωτοφανής, παράξενος, ασυνήθιστος, παράδοξος, εξεζητημένος (μόνο για πράγματα)

παρεισφρέω  (όχι παρεισφρύω!)  = μπαίνω αδικαιολόγητα ή κρυφά ή ανεπίτρεπτα (κακόσημο), υπεισέρχομαι, παρεισδύω,  δες και:    εμφιλοχωρώ   (αρχαία λ. παρεισφρέω < παρά + εἰσφρέω [εἰς + -φρέω< φέρω]) π.χ. «Συχνά στις μαθητικές διαδηλώσεις παρεισφρέουν ύποπτα άτομα με εξωεκπαιδευτικούς σκοπούς»  Προσοχή:  ο Αόριστος=  παρεισέφρησα  ο Παρακείμενος= έχω παρεισφρήσει