Φρανκ Μόρισον |
βρισκόταν εδώ, η ντουλάπα εκεί και το τραπέζι ανάμεσά τους.
βαρέθηκα.
διάστημα ένιωσα τη ζωογόνο αύρα του καινούργιου. Αλλά σε λίγο καιρό, και πάλι
πλήξη. Κατέληξα στο
συμπέρασμα ότι η αιτία της πλήξης ήταν το τραπέζι, ή μάλλον η θέση του στο
κέντρο, που είχε μείνει αμετάβλητη.
έσπρωξα το τραπέζι εκεί και το κρεβάτι στο κέντρο. Αντικομφορμιστικά.
με αναζωογόνησε, κι όσο κράτησε αυτό, ήμουνα ευχαριστημένος
με την αντικομφορμιστική, άβολη κατάσταση που προέκυψε. Γιατί τώρα δεν μπορούσα
πια να κοιμάμαι με το πρόσωπο στραμμένο στον τοίχο, που ήταν η αγαπημένη μου
στάση.
από λίγο καιρό, το καινούργιο έπαψε να είναι καινούργιο, και παρέμεινε μόνο η
άβολη κατάσταση. Γι’ αυτό και έσπρωξα το κρεβάτι προς τα εδώ και την ντουλάπα
στο κέντρο.
δωματίου, αυτό κι αν ήταν αντικομφορμιστικό. Ήταν σχεδόν πρωτοποριακό.
από κάποιο διάστημα»!
είναι για μένα κάτι καινούργιο και ασυνήθιστο.
μια ανατροπή, να πάρω μια μεγάλη απόφαση. Αν μέσα στο δεδομένο πλαίσιο είναι
αδύνατο να υπάρξει μια πραγματική αλλαγή, πρέπει κανείς να βγει εντελώς από το
πλαίσιο. Αν το αντικομφορμιστικό δεν επαρκεί, αν το πρωτοποριακό είναι
αναποτελεσματικό, πρέπει να προχωράει κανείς στην επανάσταση.
κοιμάμαι μέσα στην ντουλάπα. Όποιος το έχει δοκιμάσει καμιά φορά, να κοιμηθεί
όρθιος μέσα στην ντουλάπα, ξέρει ότι σ’ αυτή την άβολη στάση είναι αδύνατο ν’
αποκοιμηθείς, για να μην πούμε για τη φαγούρα στα πόδια και τους πόνους στην
πλάτη.
η σωστή απόφαση. Η απόλυτη επιτυχία, η ολοκληρωτική νίκη. Γιατί αυτή τη φορά η
γνωστή αίσθηση «μετά
από λίγο καιρό» δεν προέκυψε. Μετά από λίγο
καιρό, όχι μόνο δεν συνήθισα την αλλαγή, η αλλαγή παρέμεινε αλλαγή, απεναντίας
αισθανόμουνα την αλλαγή όλο και πιο έντονα, μιας και όσο περνούσε ο καιρός οι
πόνοι γίνονταν συνεχώς εντονότεροι.
ήταν υπέροχα, αν οι ψυχικές μου αντοχές δεν αποδεικνύονταν πολύ περιορισμένες.
Μια νύχτα δεν το άντεξα πια. Παράτησα την ντουλάπα και ξάπλωσα στο
κρεβάτι.
εικοσιτετράωρα. Μετά έσπρωξα τη ντουλάπα στον τοίχο και το τραπέζι στο κέντρο,
γιατί η ντουλάπα στο κέντρο του δωματίου μ’ ενοχλούσε.
κρεβάτι βρίσκεται πάλι εδώ, η ντουλάπα πάλι εκεί και το τραπέζι ανάμεσά τους.
Όταν με κυριεύει η πλήξη, θυμάμαι τις εποχές, που ήμουνα επαναστάτης.