Η βροχή κρύωνε έξω στο δρόμο. Χτυπούσε το τζάμι και φώναζε, κρυώνω!
Ο άνθρωπος έγινε έξω φρενών. Είσαι τρελό, του φώναξε, πού ξανακούστηκε να μπαίνει
Μα είναι βροχή δωματίου, είπε ήρεμα το τζάμι, δεν ακούς τι ωραία που ηχεί πάνω στο
Αργύρης Χιόνης, Λεκτικά Τοπία, ” Παρά ένα Δώδεκα Μαγικά Παραμύθια“,