Φωτογραφία: Ποίημα για τη μοναξιά, Γιώργος Διγαλάκης

Χόρεψε μαζί μου
Εκείνο το κορίτσι γνωρίζει
Όσα εγώ δεν πρόλαβα
Να πω
Εκείνο το κορίτσι
Φωτογραφία της θάλασσας
Εκείνο το κορίτσι
Απ’ τα μαλλιά της
Τα καλοκαίρια πέθαινα

Ακούστε
Είναι τέτοια η δομή του ανθρώπου
Που εις γνώσιν του πληγώνει

Και εις γνώσιν του σταυρώνει

Και η εκδίκηση που λάμπει στα μάτια του πληγωμένου
Ερωτεύσιμη μέχρι την τελευταία σταγόνα

Να κρεμιέσαι απ’ τα χέρια των άλλων
Θα προτιμούσα να χορεύεις στη βροχή
Και πάλι ελεύθερη να ‘σαι

Τώρα
πήδα
Δεν θα σε πιάσει κανείς
Μονάχα ο πόνος.

✤«Οι ευχές του πάθους» περιλαμβάνονται στη συλλογή «Η σκάλα δίπλα στη θάλασσα», εκδόσεις Θράκα, 2015.
Πηγή: Κόσκινο