Η σιωπή που ακολουθεί, Βύρων Λεοντάρης

Φωτογραφία: George Digalakis

 

Η σιωπή που ακολουθεί

 


Όχι μόνο τ`αθώα παράπονα
Που αναποδογυρίζουνε με μια κλοτσιά στο στήθος
Όχι μόνο οι φωνές, που τις ξαπλώνουν στις πλατείες
Όχι μόνο οι ανύποπτοι ενθουσιασμοί
Πιο δυνατή είναι, πιότερο βαραίνει



Η σιωπή που ακολουθεί
Η σιωπή των πεισμωμένων δρόμων, των κλειστών παραθυριών
Η σιωπή των παιδιών μπροστά στον πρώτο σκοτωμένο
Η σιωπή μπροστά στην ξαφνική ατιμία
Η σιωπή του δάσους
Η σιωπή του αλόγου δίπλα στο ποτάμι
Η σιωπή ανάμεσα σε δυο στόματα, που δεν μπορούν να φιληθούν
Κι εκείνη η “ενός λεπτού σιγή”
Που παρατείνεται και γιγαντώνεται
Μες στις καρδιές, μες στους αιώνες
Η σιωπή που αποφασίζει τι είναι να μείνει, τι είναι να χαθεί…

 

Ψυχοστασία
(1949-1976), Εκδόσεις Ύψιλον, 2006

 

πηγή:  Γεωργιάδου Α. – Δεμερτζή Κ, – Δουζίνα Μ, “Νεοελληνική Λογοτεχνία – Προσεγγίζοντας το αδίδακτο λογοτεχνικό κείμενο,”  Α΄-Β΄-Γ΄ Λυκείου, Εκδ. Πατάκη

 


 

This site is protected by wp-copyrightpro.com