κατηγορηματική:
δεν τίθεται σε ονομαστική πτώση, σύμφωνα με τον κανόνα,
α) Κτητική (γενική κατηγορηματική κτητική)
Ὁ ἀγρός ἐστι Τιμοξένου (= ανήκει στον
Τιμόξενο). β) Διαιρετική.
Ἀγησίλαος ἦν τῶν στρατηγῶν (= ένας από τους στρατηγούς).
γ) Ύλης ή περιεχομένου
Ὁ στέφανός ἐστι χρυσοῦ (= φτιαγμένος από χρυσό).
δ) Ιδιότητας (γνώμες, πράξεις, χαρακτήρα, διαστάσεις)
Πολλοὶ ἦσαν τῆς αὐτῆς γνώμης (= είχαν την ίδια γνώμη).
ε) Αξίας
Ὁ σίτος ἦν ταλάντου (= άξιζε ένα τάλαντο).
|
ύλης/περιεχομένου είναι πολύ συχνή στη νεοελληνική γλώσσα:
μόδας (γενική κατηγ. ιδιότητας)
είδος της γενικής κατηγορηματικής στις προτάσεις:
ταλάντων
-
-
- Ἱπποκράτης ὅδε ἐστὶ τῶν ἐπιχωρίων (= ένας από τους ντόπιους).
- Ἀλκιβιάδης ἦν ἐτῶν ὡς τεσσαράκοντα.
- Οἱ τελευταῖοι στρατιῶται κατέβαινον σκοταῖοι (= με το σκοτάδι) εἰς τὸ πεδίον.
- Θεμιστοκλῆς ἀπέθανεν φαρμάκῳ ἑκών (= με τη θέληση του).
- Τὸ Ἀλεξάνδρου ὄνομα μέγιστον ηὔξατο (= ώστε να γίνει μεγάλο).
- Τὸ τῆς πόλεως τεῖχος κτίζεται ὑψηλόν.
-
a. Ἡ ἡγεμονία ἐστὶ τῆς πόλεως.
b. Ἑρμοκράτης ἦν τῶν στρατιωτῶν.
c. Ἡ γέφυρα ἐγένετο λίθων.
d. Ἐνταῦθα ὑπῆρχεν οἶνος πέντε ἐτῶν.
e. Κίμων ἦν γένους παλαιοῦ καὶ εὐκλεοῦς.
f. Σόλων ἦν τῶν ἑπτὰ σοφῶν.
g. Ἡ Λακεδαίμων τῆς Πελοποννήσου ἐστί.
h. Οὗτος ὁ ἀγρὸς πεντήκοντα μνῶν ἐστί.
i. Τὸ μὲν ἐπιτιμᾶν (= οι επικρίσεις, οι κατηγορίες) ἐστι παντός, τὸ δ’ ὀρθῶς συμβουλεύειν ἐστὶ σώφρονος.
j. Ἦν δὲ οὗτος τῶν ἀμφὶ Μίλητον στρατευσάντων.
a. Ο Κύρος βγήκε (ἐξῆλθε) από τα ανάκτορα τη δεύτερη μέρα.
b. Ο Σωκράτης ήταν ένας από τους φιλοσόφους.
c. Το σπίτι ήταν φτιαγμένο με πλίνθους.
d. Αυτός ο ναός είναι από ξύλα.