Κατηγορία: Ποίηση σε περίπτωση κακοκαιρίας

Λιγοστή των ανθρώπων η δύναμη κι ανωφέλετες είναι οι φροντίδες τους· μες στη λίγη ζωή λύπη πάνω στη λύπη. Κι ο ανεξέφευγος θάνατος κρέμεται πάνω σ᾽ όλους παρόμοια· τι επήρανε κι οι καλοί κι οι κακοί μερίδιο ίσο από κείνον.   απ. 520 Page, Μετ. Ηλ. Βουτιερίδης

    Ντύθηκα σήμερα το γιορτινό καβούκι μου Γλίστρησα προσεκτικά μεγάλο μέρος του ποδηλατόδρομου Έσμιξα καθ’ οδόν και με άλλα λαμπερά Στο μουσικό δωμάτιο μικροί τυμπανιστές μάτια πευκοβελόνες παραπαπάμ πάμ απ’ της αυλής τα πεύκα παραπαπάμ πάμ ξεκοιλιάζουν το μεταξωτό μας σώμα παραπαπάμ πάμ και ω! τι θεία μουσική απ΄ τα καβούκια μας βγαίνουν κιθάρες …

Συνέχεια ανάγνωσης

  Ευτυχισμένα Χριστούγεννα, στους ευτυχισμένους, όσους απέμειναν, ανθρώπους, αν υπάρχουν. Πώς γίνεται και χώρεσαν ζώα, θεοί, άνθρωποι, μάγοι και αγγέλοι σε μια φάτνη τόσο μικρή, ενώ εγώ, σε ένα δωμάτιο τόσο μεγάλο, αισθάνομαι πνιγμένη;  Σχέσεις σιωπής 1983 *****  

  Αθωότητα ευγενικών προθέσεων β΄, Rafal Olbinski   «Πέθανα για την Ομορφιά» Πέθανα για την Ομορφιά  και πάνω Που είχα βολευτεί μέσα στον Τάφο Που πέθανε για την Αλήθεια Κάποιος, έμπαινε Σε διπλανό Δωμάτιο Με ρώτησε ψιθυριστά «Τι έφταιξε»; «Η Ομορφιά», του απάντησα «Σ’ εμένα – η Αλήθεια – Όμοια τα Δυο – Είμαστε, Αδέρφια», …

Συνέχεια ανάγνωσης

Η πάλη των πράξεων Πρόσθεση Όσο γερνάω απεχθάνομαι το συν. Επισυνάπτει χρόνια στην καμπούρα μου.   Αφαίρεση Όλη τη νύχτα ξεπληρώνω στίχους. Μόνον ο τίτλος παραμένει ανεξόφλητος.   Πολλαπλασιασμός Αναζητώντας παρτενέρ μετά το επί προκύπτει ο εαυτός μου στο τετράγωνο.   Διαίρεση Η απληστία κερματίζει την εικόνα. Ποντάρω στα ερείπια μηδέν εις το πηλίκον. “Τέσσερις …

Συνέχεια ανάγνωσης

Κλειδιά στο τραπέζι   έτσι μεγαλώσαμε μέρες βουτηγμένες προσμονές σε κουταλάκια του γλυκού βανίλια υποβρύχιο ραδιοφώνου παράσιτα   αφιερώσεις σε όνειρα πειρατικά ρητορείες, ψευτοπολιτική δήθεν αριστεροί, δήθεν σωσίες δήθεν φιλοπάτριδες ή ορθολογιστές     έτσι ζήσαμε   μεροκάματα φθηνά ελπίδες σταυρωμένες μεγάλους έρωτες σε δωμάτια μικρά λόγια και πράξεις δανεικά   πρόσκαιρη δόξα ντύθηκαν οι …

Συνέχεια ανάγνωσης

  Η μάνα μου φεγγάρι Η μάνα μου ρεκλάμα σε βιτρίνα φεγγάρι που φωτίζει Τρίτες σκοτεινές με το φεγγάρι θυμάται τη γιορτή του κάθε μήνα και διαβάζει στους νεκρούς ευχές Η μάνα μου τραγούδι μοιρολόι στωικά υπομένει αναποδιές της ζωής της γυρίζει το ρολόι και αναδύει κουζίνας μυρωδιές Η μάνα μου φύλλο για πίτα ανοίγει …

Συνέχεια ανάγνωσης

Μια λέξη ερωτική μένει πάντα κλεισμένη στο στόμα μας, ανείπωτη, σαν ένα χαλίκι στο σανδάλι μας ή και καρφί· βαριέσαι να σταθείς, να το βγάλεις, να λύνεις τα κορδόνια σου, ν’ αργοπορείς· — σ’ έχει κυριεύσει ο μυστικός ρυθμός της πορείας πιότερο απ’ την ενόχληση του χαλικιού, πιότερο απ’ την επίμονη υπενθύμιση της κούρασής σου, …

Συνέχεια ανάγνωσης

  Artist: Noell Oszvald Περάσαμε το ένα τρίτο της ζωής μας σε αίθουσες δημόσιας αναμονής κοιτάζοντας τα παπούτσια του μπροστινού μας κλωτσώντας το μέλλον μας σε θυρίδες δίχως φως Το άλλο τρίτο σε λάθος ανθρώπους το ξοδέψαμε σε συναισθήματα δίχως αξία και σε φιλίες χωρίς αντίκρισμα κανένα Σε λάθος κόσμο επενδύσαμε στη χώρα που κατάπιε …

Συνέχεια ανάγνωσης

 Φωτογραφία:Tony Luciani Μαθήματα γλώσσας Να μιλάς όμορφα έλεγε η μάνα μου Μου μάθαινε να λέω Ατέρμονος Ευπροσήγορος Προσηνής Είναι δύσκολες αυτές οι λέξεις; Τώρα, δοκίμασε να πεις, Αντίο