Ιούλ 31 2022
Ἀλληλεγγύη Εἶναι ἐκεῖ δὲν μπορῶ ν᾿ ἀλλάξω μὲ δυὸ μεγάλα μάτια πίσω ἀπ᾿ τὸ κύμα ἀπὸ τὸ μέρος ποὺ φυσᾶ ὁ ἀγέρας ἀκολουθώντας τὶς φτεροῦγες τῶν πουλιῶν εἶναι ἐκεῖ μὲ δυὸ μεγάλα μάτια μήπως ἄλλαξε κανεὶς ποτέ του. Τί γυρεύετε; τὰ μηνύματά σας ἔρχουνται ἀλλαγμένα ὡς τὸ καράβι ἡ ἀγάπη σας γίνεται μίσος ἡ γαλήνη …
Ιούλ 18 2022
Η καρδιά του Αχιλλέα, γλυπτό, Ιsmail Bulut Πρεσβεία προς Αχιλλέα[1] Ιωάννα Σπηλιοπούλου* «Μανίζει ο Έκτωρ μ’ έπαρσιν πολλήν στην δύναμίν του, και στον Κρονίδην θαρρετός…» ‒Α-πα-ρά-δε-κτος! ‒Ο Αχιλλέας που δε βοηθά τους Αχαιούς, ε; ‒Όχι. ‒Ο Οδυσσέας τότε; Νομίζεις ότι όσα λέει… ‒Όχι. Ο διερμηνέας του Ομήρου. Τον περσινό κύριο τον …
Μάι 30 2022
ΔΙΚΑΣΤΗΡΙΑ – ΠΡΩΗΝ ΣΧΟΛΗ ΕΥΕΛΠΙΔΩΝ Κάθεται. Μια πεταλούδα μόνο νέμεται τη νυσταγμένη συντροφιά του, θαρρείς και έχει διαταχθεί να μην τον πλησιάζει σε απόσταση εγγύτερη του έρωτος από το αντικείμενό του η ασκήμια. Ιδρώτας από το μυώδες κεφαλόβρυσο της νιότης του διατρέχει τα ενδύματά του σαν ήχος ακαθόριστος που έρπει μες στους θάμνους. …
Μάι 16 2022
Le Cirque (Το τσίρκο), Georges Seurat, 1891 Το τσίρκο Δεν είπα τίποτα ακόμα. Δεν είπα τίποτα κι ας κυλιέται πάντα ο πόνος μας ανάμεσα σε σημαίες, μεγάφωνα και βεγγαλικά. Μα ο πιο μεγάλος μας πόνος δε μιλιέται‧ δε γράφεται. Δε γρικιέται απ’ τους άλλους. Γυρίζει μέσα μας μόνο. Σαν το λιοντάρι‧ μουγκρίζοντας‧ …
Απρ 24 2022
ΕΣΠΕΡΙΝΟΣ ΤΗΣ ΑΓΑΠΗΣ Η πόλη με οβελίες αλλού γιορτάζει. Σταθμός Πελοποννήσου κι απομεσήμερο του Πάσχα σε παγκάκι μόνον εσύ κι εγώ καθόμαστε, μητέρα. Είμαστε γέροι πια κι οι δυο κι εγώ αφού γράφω ποιήματα πιο γέρος. Αλλά πού πήγανε τόσοι δικοί μας; Μέσα σε μια βδομάδα δεν απόμεινε κανείς. Ήταν Μεγάλη βέβαια γεμάτη πάθη, προδοσίες, …
Απρ 21 2022
Δύσκολες ὧρες, δύσκολες στὸν Τόπο μας… Κι αὐτός, ὁ περήφανος, γυμνός, ἀνυπεράσπιστος, ἀνήμπορος, ἀφέθηκε νὰ τὸν βοηθήσουν… Ἔγγραψαν ὑποθῆκες πάνω του· πῆραν δικαιώματα· ἀξιώνουν· μιλᾶνε γιὰ λογαριασμό του· τοῦ ρυθμίζουν τὴν ἀνάσα, τὸ βῆμα· τὸν ἐλεοῦν· τὸν ντύνουν μ’ ἄλλα ροῦχα, ξέχειλα, χαλαρωμένα· τοῦ σφίγγουν μ’ ἕνα καραβόσκοινο τὴ μέση… Ἐκεῖνος μέσα στὰ ξένα ροῦχα, …
Απρ 07 2022
Τα πράγματα δε μένουν πράγματα με τον καιρό πρόσωπα γίνονται εγώ τα ονοματίζω… ένα μικρό λέβητα πήλινο, στο χρώμα το θαλασσινό “Χριστίνα” τόνε λέω τριγύρω το στενό λαιμό στολίζει καραβόσκοινο έχει τους κόμπους ναυτικούς και πάνω κοχυλάκια όλα τους ωοκέλυφα… χρόνια και χρόνια μάζευε ο ξορισμένος Ξενοφών προσμένοντας το νόστο μια μπαλαρίνα εξαίσια …
Απρ 04 2022
ΜΑΘΗΜΑ ΑΡΧΑΙΩΝ ”Μόρος” από το ”μείρομαι”-μοιράζω. Δίνονται οι αναγκαίες εξηγήσεις και ύστερα το ερώτημα: ”Τι να ‘ναι άραγε τούτο το κοινό; Τι μοιραζόμαστε κι είναι σε όλους ίδιο; Άρχισαν δειλά τα χέρια να σηκώνονται Κάποια μελαγχολικά συνεσταλμένα μίλησαν για τη θλίψη. Τα περισσότερα ζυγιάστηκαν περήφανοι αετοί σάλπισμα δώσανε για μακρινά ταξίδια για την αγάπη, …
Μαρ 10 2022
Κάποιος να είναι εδώ. Κάποιος να μας σηκώνει το μαξιλάρι Κάποιος ν΄ αφήσει κάτι για μας όταν δεν θα είναι εδώ. Κάποιος να φύγει πριν από εμάς ή μετά από εμάς. Κάποιος να στρώσει το τραπέζι. Να φάει το φαγητό που αγαπάμε. Να χύσει λίγο κρασί στο χώμα για μας. Κάποιος …
This site is protected by wp-copyrightpro.com
