Κατηγορία: Ποίηση σε περίπτωση κακοκαιρίας

Σημείο αναγνωρίσεως, Κική Δημουλά

Σημείο αναγνωρίσεως Άγαλμα γυναίκας με δεμένα τα χέρια Όλοι σε λένε κατευθείαν άγαλμα, εγώ σε προσφωνώ γυναίκα κατευθείαν. Στολίζεις κάποιο πάρκο. Από μακριά εξαπατάς. Θαρρεί κανείς πως έχεις ελαφρά ανακαθίσει να θυμηθείς ένα ωραίο όνειρο που είδες, πως παίρνεις φόρα να το ζήσεις. Από κοντά ξεκαθαρίζει τ’ όνειρο: δεμένα είναι πισθάγκωνα τα χέρια σου μ’ …

Συνέχεια ανάγνωσης

Ακόμα Ανατέλλω, Μάγια Αγγέλου

For the Women’s House, Faith Ringgold, 1971   Ακόμα Ανατέλλω Μπορείτε να με γράψετε στην Ιστορία Με τα πικρά, στρεβλά σας ψέματα Μπορείτε να με σύρετε στην ίδια τη βρωμιά Αλλά ακόμα, σαν τη σκόνη, θ’ ανεβαίνω ψηλά. Σας αναστατώνει η ευφορία μου; Γιατί με περιβάλλετε με σκοτάδι; Μήπως γιατί περπατώ σαν να κατέχω πετρελαιοπηγές …

Συνέχεια ανάγνωσης

Υπό προϋποθέσεις, Αλέξανδρος Καλλέργης

Υπό προϋποθέσεις Της τον έφεραν κάτι συγγενείς από τον διπλανό νομό· δεν είχαν κάτι κοινό μίλησαν σκέτο ένα λεπτό· τον παντρεύτηκε υπό έναν μόνο όρο να μην ξεμένει από λουλούδια το βαζάκι του μπάνιου.  Ο ήλιος χαμηλά, Αλέξανδρος   Καλλέργης, Άνω Τελεία, 2020        

ΜΗ * ΜΝΗ *, Μαριάννα Πλιάκου

Warrior Queen, Titti Garelli ΜΗ * ΜΝΗ * Συχνά λέω την ιστορία αυτή. Είμαστε δημοτικό, καλοκαίρι,  και παίζουμε εξερεύνηση. Μπαίνουμε στο ερείπιο,  που περιμένει να πεθάνει (αργότερα ένας κληρονόμος θα του κάνει την χάρη  και θα το σκοτώσει). Περνάμε το τροπικό δάσος. Σκαρφαλώνουμε τον τοίχο και μπαίνουμε  στο κομματιασμένο δωμάτιο. Στις ενενήντα μοίρες, ο ουρανός. …

Συνέχεια ανάγνωσης

Το φως περνά απ’ το κόσκινο των νεφών… – Ρομπέρτο Χουαρός

Το φως περνά απ’ το κόσκινο των νεφών… Το φως περνά απ’ το κόσκινο των νεφών, των δέντρων, του αέρα και σωμάτων άλλων, μα περισσότερο ακόμα απ’ αυτό της σκέψης. Απ’ την αρχή το πρόγραμμα της μέρας δημιουργεί μετουσιώνοντας το πρωινό σε πρωτόκολλο αναμνήσεων. Πολλά φώτα έχει το φως και μέρες πολλές η μέρα, όπως …

Συνέχεια ανάγνωσης

Μια τρομερή ανάγκη, Τσαρλς Μπουκόφσκι

Μια τρομερή ανάγκη Μερικοί άνθρωποι έχουν ανάγκη να είναι δυστυχισμένοι, σώνει και καλά θα την βρουν τη δυστυχία σε οποιαδήποτε κατάσταση θα εκμεταλλευτούν κάθε ευκαιρία να επισημάνουν ακόμη και το παραμικρό λάθος την απειροελάχιστη έλλειψη κι ύστερα θα γεμίσουν από μίσος κι εκδικητικότητα.   δεν καταλαβαίνουν ότι είναι τόσος λίγος ο χρόνος για τον καθένα …

Συνέχεια ανάγνωσης

Οι φυλακισμένοι, Πωλ Ελυάρ

  Πίνακας: Anna Berezovskaya  Οι φυλακισμένοι Οι φυλακισμένοι έχουν ζηλέψει το γέλιο έχουνε χάσει τα κλειδιά της περιέργειας έχουν φορτώσει την επιθυμία της ζωής σ΄ ελαφρές αλυσίδες   Από παλιές  κατηγορίες είναι βεβαρημένοι ακόμα η  οκνηρία δεν είναι πια ένα μυστήριο η ανεξαρτησία είναι στη φυλακή      Πωλ Ελυάρ- Μετάφραση Σπύρου Αλ. Γκίνη, Εκδ. …

Συνέχεια ανάγνωσης

Ο καθείς και η μοίρα του, Γλυκερία Μπασδέκη

  Ο ΚΑΘΕΙΣ ΚΑΙ Η ΜΟΙΡΑ ΤΟΥ κάτι ξανθούλες χαρωπές τις πήρε ο ύπνος οι μορφωμένες πέσαν στο μπουφέ οι ντίβες πιστολάκι (υπήρξαν γενικώς ανατροπές στις φιναλίστ -έγινε θέμα) τα παίρνει κι ο Νυμφίος με την κοροϊδία (τα χίλια δίκια του ο χριστιανός) έι, ψιτ! Εσύ με τη λαμπάδα, μου φωνάζει, πάμε! (μια παλιοφούστα, άβαφτη …

Συνέχεια ανάγνωσης

Τα ερωτικά γράμματα, Φερνάντο Πεσόα

  Τα ερωτικά γράμματα Όλα τα ερωτικά γράμματα είναι γελοία. Δεν θα ήταν ερωτικά γράμματα αν δεν ήταν γελοία. Στον καιρό μου έγραψα κι εγώ γράμματα ερωτικά,  Όπως κι οι άλλοι, Γελοία. Τα γράμματα τα ερωτικά, αν έρωτας υπάρχει,   Πρέπει γελοία να είναι. Μα στην πραγματικότητα, Μόνο εκείνοι που ποτέ δεν έγραψαν  Γράμματα ερωτικά …

Συνέχεια ανάγνωσης

Οι νυχτερινοί χοροί, Σύλβια Πλαθ

Η χορεύτρια του Νείλου, Μουσείο Μπρούκλιν Ν.Υ Ένα χαμόγελο έπεσε στο γρασίδι. Ανεπίστρεπτο! Και πού θα καταφύγουν οι νυχτερινοί σου χοροί. Στα μαθηματικά; Τέτοια άψογα άλματα και στροβιλίσματα- θα ταξιδεύουν στον κόσμο για πάντα, δεν θα αποστερηθώ ολότελα το κάλλος, το δώρο της μικρής σου ανάσας, τη μυρωδιά του βρεγμένου χόρτου που αναδίνει ο ύπνος …

Συνέχεια ανάγνωσης

Φόρτωση περισσότερων

This site is protected by wp-copyrightpro.com