Οι προθέσεις και η σημασία τους – τα αχώριστα μόρια

Τα αχώριστα μόρια  

Συνέχεια ανάγνωσης

Πώς μπορείς να ορίσεις την κωμωδία;

Μυθολογικός Γεωγραφικός Χάρτης- Οι μύθοι και οι τόποι

 

 

Σχέδιο μαθήματος

Η μάνα μου φεγγάρι, Χρύσα Μαστοροδήμου

 

Η μάνα μου φεγγάρι

Η μάνα μου ρεκλάμα σε βιτρίνα
φεγγάρι που φωτίζει Τρίτες σκοτεινές
με το φεγγάρι θυμάται τη γιορτή του κάθε μήνα
και διαβάζει στους νεκρούς ευχές

Η μάνα μου τραγούδι μοιρολόι
στωικά υπομένει αναποδιές
της ζωής της γυρίζει το ρολόι
και αναδύει κουζίνας μυρωδιές


Η μάνα μου φύλλο για πίτα ανοίγει
μοιράζει συγχώρεση στους ουρανούς
την πίκρα του κόσμου στην αγάπη κρύβει
πλένει και απλώνει χρόνια και καιρούς

 

Η μάνα μου ρεκλάμα σε βιτρίνα
φεγγάρι τώρα, στο τζάμι αντανακλά
στου σύννεφου κρύβεται την κουρτίνα
και μέσα από τα άστρα μου μιλά.

 

“Στην Πλάκα, στα σοβαρά…” Δήμητρα Σ.

Φωτογραφία: Φθινόπωρο στην Πλάκα,  Vasilis Porgiazis


Κυριακή μεσημέρι, εκεί που
περπατούσα στα στενά της Πλάκας, ακούω ένα «Μητσάραααα!!». Δεν δίνω σημασία και
συνεχίζω. Νιώθω  ένα χέρι να μ΄αρπάζει. Και
είμαι έτοιμη να αρχίσω τις σφαλιάρες.

Τότε βλέπω μπροστά μου έναν μελαχροινό,
με μπλε μάτια και καλογυμνασμένο Θεό να μου χαμογελάει. Όπα, λέω, εδώ είμαστε…

       
-Ρε Μητσάρα, τι κάνεις;

       
-Μητσάρα; Συγγνώμη, Κύριε, ποιος είστε; (που
λέει και το άσμα),

       
-Ο Νίκος!!!

       
-Ποιος Νίκος;

       
-Ο Νίκος που πηγαίναμε μαζί σχολείο…

       
Και καθόμασταν στο διπλανό θρανίο;

       
Α, γειά σου!

       
Ρε Νικολάκη, εσύ; Πώς έγινες έτσι
τούμπανο;

       
-Καλά κι εσύ δεν πας πίσω. Κορμάρα!

       
-Λέγε κι άλλα…

       
-Θεά!Κουκλάρα!

       
-Και… Και;

       
Ε, καλά τώρα! Πολύ μωρό…

       
-Να σου πω, ρε Νικολάκη. Εσύ τι κάνεις;
Πού βρίσκεσαι;

       –
Όλα καλά, Πανεπιστήμιο, γυμναστήριο. Εσύ;;;

       
-Και εγώ τα ίδια! Μόνος;

       –
Όχι, εδώ με την κοριτσάρα, τρώει παγωτό.

       
-Ποια αυτή; Άκου κοριτσάρα…

       
-Είναι, είναι!

       
-Τυφλός είσαι; Καλά, λίγα τα ψωμιά της…

       –
Τι είπες;

       
-Τίποτα, μανάρι μου, να την χαίρεσαι…

       
-Να ΄σαι καλά. Μην χαθούμε. Έχεις Insta;

       
-Και Insta έχω και messenger έχω
και χρόνο για σένα έχω… ό,τι θέλεις έχω.

 

Δήμητρα Σ.

Γυμνάσιο Πετρούπολης

 

Χρόνια πολλά, σε σένα! 5 Οκτωβρίου: Παγκόσμια μέρα εκπαιδευτικών.

                                     5 Οκτωβρίου: Παγκόσμια μέρα εκπαιδευτικών.
Ξέρω. Δεν την γιορτάζουμε στην Ελλάδα. Θέλω όμως να ευχηθώ στους φίλους μου.
    • Χρόνια πολλά, σ’  αυτούς που ξοδεύουν έμπνευση, χρόνο, χρήμα, κόπο σε μαθήματα ζωής και δράσεις, που δεν εξετάζονται στις πανελλαδικές εξετάσεις, ούτε επιβάλλονται από την Πολιτική Αρχή.
    • Χρόνια πολλά, σ’ αυτούς  που καλούνται να προάγουν τον πολιτισμό και τον γεύονται μόνο απ΄ την τηλεόραση, γιατί δεν φτάνουν τα μισθά.
    • Χρόνια πολλά, σ’ αυτούς που πάνε στο θέατρο μία φορά το τρίμηνο  και ντρέπονται να χρησιμοποιήσουν.την εκπτωτική κάρτα της ΟΛΜΕ,  που τούς απαλλάσσει από 3 ευρώ,.
    • Χρόνια πολλά, σ’ αυτούς που έχουν τη λεβεντιά να πουν: «Δεν το ξέρω αυτό, παιδί μου. Υπόσχομαι όμως να το ψάξω και να σου πω.»
    • Χρόνια πολλά, σ’ αυτούς που καταφέρνουν να είναι δίκαιοι και αντικειμενικοί απέναντί σου, ακόμη κι αν εσύ είσαι συνειδητά και χωρίς κοινωφελή σκοπό το μεγαλύτερο παλιόπαιδο.
    • Χρόνια πολλά, σ’ αυτούς που απαιτούν τον αδιαπραγμάτευτο  σεβασμό που δείχνεις στο γιατρό ή το δικηγόρο σου: είσαι ακριβής στο ραντεβού σου, ακούς με προσοχή, κρατάς σημειώσεις, τηρείς τις οδηγίες και κρίνεις εκ του αποτελέσματος.
    • Χρόνια πολλά, σ’ αυτούς που αφήνονται να μάθουν από τους μαθητές τους.
    •  Χρόνια πολλά, σ’ αυτούς που δεν επιτρέπουν την είσοδο στην τάξη στους αργοπορημένους και μη βιβλίο φέροντας.
    • Χρόνια πολλά, σ’ αυτούς που δεν εξαγοράζουν την αγάπη των παιδιών και την προσωπική τους ηρεμία με υψηλούς ανυπόστατους βαθμούς.
    • Χρόνια πολλά σ’ αυτούς που δεν ταΐζουν το κύρος τους  και το ναρκισσισμό τους με αιματηρή αξιολόγηση.
    • Χρόνια πολλά, σ’ αυτούς που γνωρίζουν το παιδί σου καλύτερα από εσένα.
    • Χρόνια πολλά, σ΄ αυτούς που μέσα στα σχολεία του 21ου αιώνα, κατά τον λαομίσητο ελεύθερο χρόνο τους, κάνουν φασίνα, αλλάζουν κουρτίνες, φτιάχνουν κλειδαριές, ποτίζουν δεντράκια, μαστορεύουν το αναντικατάστατο φωτοτυπικό, βάφουν σχολεία ολόκληρα το κατακαλόκαιρο και δεν έχουν ένα γραφείο να ακουμπήσουν τα βιβλία τους.
    • Χρόνια πολλά σ΄ αυτούς που κάνουν ιδιαίτερα μαθήματα δωρεάν στο σχολείο, στην εκκλησία, στο γήπεδο, στο καφενείο  και όπου υπάρχει παιδί.
    • Χρόνια πολλά σ΄ αυτούς που  μετά από 5 ώρες μάθημα με «τα μυαλά στα κάγκελα», βγαίνουν στη ζούλα για ένα τσιγάρο έξω απ΄ τα κάγκελα.
    • Χρόνια πολλά σ’ αυτούς, που κρατάνε τσίλιες, για να φωτοτυπήσουν κρυφά, ένα βιβλίο – εργαλείο της δουλειάς τους. Μαντέψτε γιατί…  Γιατί δεν φτάνουν τα μισθά.
    • Χρόνια πολλά σ΄ αυτούς που, αν και δεν φτάνουν τα μισθά, βάζουν απ΄ την τσέπη τους για τις φωτοτυπίες των μαθητών τους. (εδώ γιορτάζουν στρατιές ολόκληρες)
    • Χρόνια πολλά, σ’ αυτούς που δίνουν χρήσιμο και ακριβό υλικό ακόμη και σ’ αυτούς που θα το κάνουν σαΐτα και θα τους το πετάξουν στη μούρη, γιατί το παιδί είναι αυταξία.
    • Χρόνια πολλά, σ΄ αυτούς που βλέπουν χαρισματικό κάθε παιδί.
    • Χρόνια πολλά, σ’ αυτούς που τους κολλάνε στον τοίχο οι απορίες των μαθητών τους και ξέρουν να χάνουν με χάρη και χαρά.
    • Χρόνια πολλά σ΄ αυτούς που ζηλεύουν τα χάχανα, τους μορφασμούς και τις χαζομάρες των μαθητών τους.
    • Χρόνια πολλά, σ΄ αυτούς που ξέρουν προσωπικά μυστικά των μαθητών, που εσένα θα σου καίγανε τη γλώσσα και δεν τα μοιράζονται με κανέναν.
    • Χρόνια πολλά, σ’ αυτούς που θα μπορούσαν να είναι αλλού, να κάνουν άλλα, να έχουν άλλα, και είναι εκεί, στα δημόσια σχολεία της απελπισίας και του θαύματος.
    • Χρόνια πολλά, σ’ αυτούς που περιθάλπουν χωρίς να περιθάλπονται, που ανταμείβουν, χωρίς να ανταμείβονται, που σέβονται, χωρίς να τους σέβονται.
    • Χρόνια πολλά, σ’ αυτούς που η έμπνευσή τους στέρεψε και αντλούν απ΄ την καρδιά τους.
    • Χρόνια πολλά, σ’ αυτούς που αιχμαλωτίζουν το βλέμμα της γενιάς του Άη Φον 15  στον μαυροπίνακα επί ένα μισάωρο, χωρίς να δείξουν αίμα, μπούτι, και χρωματιστά γυαλάκια για πρωτόγονους.
    • Χρόνια πολλά, σ΄ αυτούς που βγάζουν πεντάωρα διδασκαλίας χωρίς διάλειμμα, γιατί καλύπτουν απορίες των μαθητών τους ή ακούν τον καημό τους, που δεν άκουσες εσύ.
    • Χρόνια πολλά, σ’ αυτούς που εξακολουθούν να ονειρεύονται κρατώντας μια κιμωλία στο χέρι.
    • Χρόνια πολλά, σ’ αυτούς που εξακολουθούν να κρατάνε μια κιμωλία, χωρίς να ονειρεύονται πια.
    • Χρόνια πολλά, σε όσους και όσες κάνουν μάθημα.

Ουπςςς! Όχι! Ανακαλώ: Χρόνια πολλά, σε όλους όσους παραδίδουν μάθημα, άντε γιατί με την κατάχρηση του «κάνω», τα κάναμε όλα σάλα – τραπεζαρία ένα, και λέω από Δευτέρα να την κάνω…

 
First Lesson

Lie back daughter, let your head
be tipped back in the cup of my hand.
Gently, and I will hold you. Spread
your arms wide, lie out on the stream
and look high at the gulls. A dead-
man’s float is face down. You will dive
and swim soon enough where this tidewater
ebbs to the sea. Daughter, believe
me, when you tire on the long thrash
to your island, lie up, and survive.
As you float now, where I held you
and let go, remember when fear
cramps your heart what I told you:
lie gently and wide to the light-year
stars, lie back, and the sea will hold you.
Philip Booth

Νυχτερινό, Ναπολέων Λαπαθιώτης

Έναστρη Νύχτα πάνω από τον Ροδανό, Βίνσεντ Βαν Γκογκ, 1888


Εδώ μπορείτε να διαβάσετε το ποίημα

Εισαγωγικές επισημάνσεις και ένταξη του έργου στην εποχή του

Στην ώριμη ποιητική του περίοδο ο Ν. Λαπαθιώτης προσχώρησε  στο ποιητικό κίνημα  του νεοσυμβολισμού (Ο όρος νεοσυμβολισμός δηλώνει τη διάθεση των Ελλήνων συμβολιστών μετά τα 1910 να δώσουν στα ποιήματά τους  κοινωνικές προεκτάσεις ) και συμπορεύτηκε αισθητικά με τον Μ. Παπανικολάου, τον Κ. Καρυωτάκη και τον Τέλλο Άγρα. Ο Συμβολισμός γεννήθηκε  στη Γαλλία, κάλυψε την περίοδο από τα 1885 μέχρι τον Α΄ παγκόσμιο πόλεμο. Εισηγητής του ήταν ο Μπωντλαίρ με το έργο «Τα άνθη του κακού» και ακολούθησαν ως κύριοι εκπρόσωποι ο Ρεμπώ, ο Βερλαίν, ο Μαλλαρμέ. Ο συμβολισμός γεννήθηκε ως αντίδραση στην ψυχρότητα του παρνασσισμού, στην απρόσωπη και αντικειμενική έκφραση, εξαπλώθηκε σε όλη την Ευρώπη και επηρέασε κυρίως την ποίηση. Έλληνες εκφραστές αυτής της τεχνοτροπίας είναι ο Ι. Γρυπάρης, ο Α. Μελαχρινός, ο Κ.Χατζόπουλος, ο Ν. Λαπαθιώτης, σε μερικά του έργα ο Κ. Παλαμάς, ο Λ. Μαβίλης, ο Κ. Καρυωτάκης και. ο Κ.Καβάφης. Ονομάστηκε συμβολισμός, γιατί ο ποιητής επιλέγει μια εξωτερική εικόνα, που την αναγάγει σε σύμβολο, για να υποβάλει ένα υποκειμενικό αίσθημα, μια εσωτερική διάθεση, μια φευγαλέα εντύπωση και να προκαλέσει όχι σκέψη αλλά συγκίνηση. Παράλληλα, ο Συμβολισμός εισήγαγε νέες αισθητικές αρχές για την ποίηση και όρισε νέους στόχους της ποιητικής δημιουργίας.  Τα βασικότερα γνωρίσματά του είναι τα ακόλουθα: Συνέχεια ανάγνωσης

“Του γιοφυριού της Άρτας” – Στοιχειωμένο κουιζ στα σχήματα λόγου

 👇Σύρετε με το ποντίκι κάθε στοιχείο του τραγουδιού που είναι στους πίνακες και καρφιτσώστε  το δίπλα από το κατάλληλο σχήμα λόγου. Ανοίξτε μεγάλη οθόνη/ full screen κάνοντας κλικ κάτω δεξιά. Βάλτε, αν θέλετε, ήχο για …κατάλληλη ατμόσφαιρα πατώντας το μεγάφωνο. 
 
1. Για δυνατούς λύτες…

 
👇
Αν θες να κάνεις επανάληψη, δες αυτό:

 

👇 Κι άλλο κουίζ. Για όσους δεν έχουν πολλή όρεξη…

Ιστορία των αστικών οικισμών πάνω από 6.000 χρόνια

Ο χάρτης αυτός απεικονίζει την ιστορία των αστικών οικισμών για πάνω από 6.000 χρόνια. Τα δεδομένα, που εμφανίζονται στο χάρτη, προέρχονται από μια μελέτη που διεξήχθη από τον Yale, η οποία  συνέταξε το πιο ολοκληρωμένο σύνολο δεδομένων για τους ιστορικούς αστικούς πληθυσμούς μέχρι σήμερα. Τα δεδομένα καλύπτουν περίοδο 6.000 χρόνων,  αρχής γενομένης από το 3700 π.Χ. (όταν η πρώτη γνωστή αστικές κατοικίες εμφανίστηκε στη Σουμερία) και έως το 2000 μ.Χ..

Φόρτωση περισσότερων

This site is protected by wp-copyrightpro.com