
Τα αχώριστα μόρια
Οκτ 08 2022
Η μάνα μου φεγγάρι
Η μάνα μου ρεκλάμα σε βιτρίνα
φεγγάρι που φωτίζει Τρίτες σκοτεινές
με το φεγγάρι θυμάται τη γιορτή του κάθε μήνα
και διαβάζει στους νεκρούς ευχές
Η μάνα μου τραγούδι μοιρολόι
στωικά υπομένει αναποδιές
της ζωής της γυρίζει το ρολόι
και αναδύει κουζίνας μυρωδιές
Η μάνα μου φύλλο για πίτα ανοίγει
μοιράζει συγχώρεση στους ουρανούς
την πίκρα του κόσμου στην αγάπη κρύβει
πλένει και απλώνει χρόνια και καιρούς
Η μάνα μου ρεκλάμα σε βιτρίνα
φεγγάρι τώρα, στο τζάμι αντανακλά
στου σύννεφου κρύβεται την κουρτίνα
και μέσα από τα άστρα μου μιλά.
Οκτ 07 2022
![]() |
| Φωτογραφία: Φθινόπωρο στην Πλάκα, Vasilis Porgiazis |
Κυριακή μεσημέρι, εκεί που
περπατούσα στα στενά της Πλάκας, ακούω ένα «Μητσάραααα!!». Δεν δίνω σημασία και
συνεχίζω. Νιώθω ένα χέρι να μ΄αρπάζει. Και
είμαι έτοιμη να αρχίσω τις σφαλιάρες.
Τότε βλέπω μπροστά μου έναν μελαχροινό,
με μπλε μάτια και καλογυμνασμένο Θεό να μου χαμογελάει. Όπα, λέω, εδώ είμαστε…
–
-Ρε Μητσάρα, τι κάνεις;
–
-Μητσάρα; Συγγνώμη, Κύριε, ποιος είστε; (που
λέει και το άσμα),
–
-Ο Νίκος!!!
–
-Ποιος Νίκος;
–
-Ο Νίκος που πηγαίναμε μαζί σχολείο…
–
–Και καθόμασταν στο διπλανό θρανίο;
–
–Α, γειά σου!
–
–Ρε Νικολάκη, εσύ; Πώς έγινες έτσι
τούμπανο;
–
-Καλά κι εσύ δεν πας πίσω. Κορμάρα!
–
-Λέγε κι άλλα…
–
-Θεά!Κουκλάρα!
–
-Και… Και;
–
–Ε, καλά τώρα! Πολύ μωρό…
–
-Να σου πω, ρε Νικολάκη. Εσύ τι κάνεις;
Πού βρίσκεσαι;
– –
Όλα καλά, Πανεπιστήμιο, γυμναστήριο. Εσύ;;;
–
-Και εγώ τα ίδια! Μόνος;
– –
Όχι, εδώ με την κοριτσάρα, τρώει παγωτό.
–
-Ποια αυτή; Άκου κοριτσάρα…
–
-Είναι, είναι!
–
-Τυφλός είσαι; Καλά, λίγα τα ψωμιά της…
– –
Τι είπες;
–
-Τίποτα, μανάρι μου, να την χαίρεσαι…
–
-Να ΄σαι καλά. Μην χαθούμε. Έχεις Insta;
–
-Και Insta έχω και messenger έχω
και χρόνο για σένα έχω… ό,τι θέλεις έχω.
Δήμητρα Σ.
Γυμνάσιο Πετρούπολης
Οκτ 05 2022

Ουπςςς! Όχι! Ανακαλώ: Χρόνια πολλά, σε όλους όσους παραδίδουν μάθημα, άντε γιατί με την κατάχρηση του «κάνω», τα κάναμε όλα σάλα – τραπεζαρία ένα, και λέω από Δευτέρα να την κάνω…
Οκτ 04 2022

Έναστρη Νύχτα πάνω από τον Ροδανό, Βίνσεντ Βαν Γκογκ, 1888
Εδώ μπορείτε να διαβάσετε το ποίημα
Εισαγωγικές επισημάνσεις και ένταξη του έργου στην εποχή του
Στην ώριμη ποιητική του περίοδο ο Ν. Λαπαθιώτης προσχώρησε στο ποιητικό κίνημα του νεοσυμβολισμού (Ο όρος νεοσυμβολισμός δηλώνει τη διάθεση των Ελλήνων συμβολιστών μετά τα 1910 να δώσουν στα ποιήματά τους κοινωνικές προεκτάσεις ) και συμπορεύτηκε αισθητικά με τον Μ. Παπανικολάου, τον Κ. Καρυωτάκη και τον Τέλλο Άγρα. Ο Συμβολισμός γεννήθηκε στη Γαλλία, κάλυψε την περίοδο από τα 1885 μέχρι τον Α΄ παγκόσμιο πόλεμο. Εισηγητής του ήταν ο Μπωντλαίρ με το έργο «Τα άνθη του κακού» και ακολούθησαν ως κύριοι εκπρόσωποι ο Ρεμπώ, ο Βερλαίν, ο Μαλλαρμέ. Ο συμβολισμός γεννήθηκε ως αντίδραση στην ψυχρότητα του παρνασσισμού, στην απρόσωπη και αντικειμενική έκφραση, εξαπλώθηκε σε όλη την Ευρώπη και επηρέασε κυρίως την ποίηση. Έλληνες εκφραστές αυτής της τεχνοτροπίας είναι ο Ι. Γρυπάρης, ο Α. Μελαχρινός, ο Κ.Χατζόπουλος, ο Ν. Λαπαθιώτης, σε μερικά του έργα ο Κ. Παλαμάς, ο Λ. Μαβίλης, ο Κ. Καρυωτάκης και. ο Κ.Καβάφης. Ονομάστηκε συμβολισμός, γιατί ο ποιητής επιλέγει μια εξωτερική εικόνα, που την αναγάγει σε σύμβολο, για να υποβάλει ένα υποκειμενικό αίσθημα, μια εσωτερική διάθεση, μια φευγαλέα εντύπωση και να προκαλέσει όχι σκέψη αλλά συγκίνηση. Παράλληλα, ο Συμβολισμός εισήγαγε νέες αισθητικές αρχές για την ποίηση και όρισε νέους στόχους της ποιητικής δημιουργίας. Τα βασικότερα γνωρίσματά του είναι τα ακόλουθα: Συνέχεια ανάγνωσης
Οκτ 02 2022
👇Σύρετε με το ποντίκι κάθε στοιχείο του τραγουδιού που είναι στους πίνακες και καρφιτσώστε το δίπλα από το κατάλληλο σχήμα λόγου. Ανοίξτε μεγάλη οθόνη/ full screen κάνοντας κλικ κάτω δεξιά. Βάλτε, αν θέλετε, ήχο για …κατάλληλη ατμόσφαιρα πατώντας το μεγάφωνο.
👇 Κι άλλο κουίζ. Για όσους δεν έχουν πολλή όρεξη…
Σεπ 26 2022
This site is protected by wp-copyrightpro.com